آواز سال نو
اسکروچ مردی خسیس و بداخلاق که در آستانه کریسمس با تنگ نظری خود قلب منشی همیشه وفادارش را می شکند و در شب کریسمس طبق معمول تنهاست تا اینکه ارواح کریسمس به سراغ او می آیند و او را با خود در سفری طولانی همراه می کنند تا چشم او را به اعمال زشتش باز کنند.
این توصیفیه که در سایتی که فیلم رو ازش دیدم نوشته بود.
اولین چیزیکه منو جذب خودش کرد سال تولید فیلم و کیفیت ساخت اون بود. این انیمیشن خیلی به واقعیت نزدیک بود انگار ادم هاش واقعی بودن حالت چهره و لباس هاشون خیلی طبیعی بود سرخی گونه هاون توی سرمای زمستون و...
دومین چیزی که خیلی خوشم اومد، توجه یک انسان انگلیسی به موضوع مرگ و زندگی بعد از اون بود هرچند با اونچیزی که توی قران هست کمی فرق داشت اما مضمون واقعی و عمق معناش چیزی جز این نبود. این فیلم در سال 2009 ساخته شده و نویسنده اون خیلی وقت پیش از این ها این داستان رو نوشته، خب چارلز دیکنز خیلی روح و فکر بزرگی داشته که تونسته توی اون دوره و کشوری که کمتر این جور افکار توش هست این داستان رو بنویسه.
